دکتر زینب محمد حسینی در نشست دکتر منصور غلامی مقام عالیه وزارت عتف با جامعه دانشگاهی شهرستان متن این بیانیه را قرائت نمود.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مرکزآموزش عالی کاشمر متن این بیانیه به شرح زیر است.
در ابتدا تشکر و قدردانی ویژه دارم از حضرتعالی که با وجود مشغله های فراوان حهت حضور در مرکز آموزش عالی کاشمر و رسیدگی به مشکلات و موانع پیشرفت این مجموعه رنج سفر را متحمل شدید. همین امر نشان از توجه و عنایت جنابعالی به مراکز دانشگاهی در مناطق کم برخوردار ولی مستعد و دارای ظرفیت های عظیم نوآوری و کارآفرینی بومی دارد که خود همسو با برنامه های جنابعالی در اهتمام به ایجاد فرصتهای برابر و عدالت در آموزش عالی و همچنین رشد اقتصاد دانش بنیان و پایدار است. امیدواریم این نگاه ارزشمند و صواب مستدام بماند.
خوشبختانه در دوره وزارت حضرتعالی شاهد پیگیری های جدی در خصوص ساماندهی وضعیت تولیدات علمی در کشور، پیشرفت در حوزه تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و همچنین توسعه شرکت های دانش بنیان دانشگاهی هستیم که به حق جزو دستاوردهای ارزنده راهبری وزارت عتف در این دوران محسوب شده و جای تشکر و خدا قوت دارد.
به راستی حرکت در راستای چشم انداز دانشگاه جامعه محور، اقتصاد مقاوم و رقابت پذیر و رسیدن به جایگاه تمدن سازی اسلامی-ایرانی نیازمند حرکت پیوسته و دوری از نگاه مقطعی کلیه نهادها و آحاد جامعه است. برخود موظف می دانیم به عنوان اعضا هیات علمی جامعه دانشگاهی کشور دغدغه ها و مواردی که می تواند در نیل به این اهداف یاریگر جنابعالی و همکاران ارجمندتان باشد را بیان نماییم.
در ادامه مایلم به نمایندگی از طرف اعضای هیات علمی مرکز آموزش عالی کاشمر اهم دغدغه های موجود را به شرح ذیل به عرض جنابتان برسانم. امید آنکه مورد توجه قرار گیرد.
علاوه براین در خصوص جذب اعضای هیات علمی از حضرتعالی تقاضا می شود که انجام فرایند جذب هیات علمی برای مراکز و دانشگاههای کم برخوردار به کمیته ای متشکل از چند دانشگاه کوچک واگذار گردد. گاها مشاهده می شود که دبیرخانه های جذب هیات علمی که در دانشگاههای بزرگ فرایند جذب را انجام می دهند، با در نظر گرفتن شرایطی سخت از جذب شدن هیات علمی برای مراکز کم برخوردار جلوگیری می کنند که این امر در نهایت منجر به عدم توسعه این مراکز می گردد.
۲- آیین نامه ارتقا اعضای هیات علمی: همانگونه که استحضار دارید آیین نامه ارتقا اعضای هیات علمی برای همه دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و همه رشته ها یکسان درنظر گرفته شده است. این موضوع علی القاعده برای موسسات آموزش عالی که فاقد دوره های تحصیلات تکمیلی هستند و از کمبود بودجه و فقدان امکانات آزمایشگاهی و پژوهشی رنج می برند عامل اصلی بروز مشکلات در جهت ارتقای اعضای هیات علمی شده است. پیشنهاد می گردد امتیازات پژوهشی مربوط به راهنمایی و مشاوره پایان نامه های ارشد و دکتری که موسسات غیربزخوردار فاقد آن می باشند از حداقل امتیاز پژوهشی هر دوره ارتقا کسر گردد.
۳- در خصوص تسهیلات رفاهی اعضای هیات علمی و همراستا با اهداف وزارت عتف در جهت ارتقای منزلت و بهبود معیشت اعضای هیات علمی خواهشمندیم که وام خرید مسکن با نرخ سود کمتر و مبالغ بیشتر مورد توجه قرار گیرد. علاوه براین همانطور که از نزدیک شاهد هستید کمبود برخی از امکانات زندگی که به مراتب در شهرهای بزرگ دسترسی به آنها راحتتر فراهم است منجر به بروز محدودیتهایی برای اعضای هیات علمی شاغل در مراکز آموزشی کم برخوردار و حتی خانواده هایشان شده است. از حضرتعالی درخواست می گردد نسبت به ارائه تسهیلات رفاهی اعم از تسهیلات سیاحتی، خرید خوردو، انعقاد تفاهم نامه هایی در خصوص ارائه امکانات بهداشتی-درمانی و آموزشی اقدامات و مساعدت های لازم مبذول گردد.
علاوه بر این تفاوت قابل توجه در دریافتی حقوق و مزایای اعضای هیات علمی دو وزارتخانه متولی آموزش عالی که هر دو گروه تابع مقررات تقریبا یکسانی هستند، عادلانه به نظر نمی‌رسد.
متاسفانه این موضوع منجر به بروزنگاهی تبعیض آمیز به اعضای هیات علمی دانشگاه های کم برخوردار شده بود که متاسفانه آثار آن همچنان باقیست. به عنوان نمونه، اینجانب در رشته بیوفیزیک محاسباتی با تخصص شبیه سازی دینامیک مولکولی از یکی از دانشگاه های ممتاز ایرلند فارغ التحصیل شده و پس از گذراندن یک دوره پسا دکتری به کشورم بازگشتم. متاسفانه در آن زمان دانشگاههای معدودی در ایران اقدام به جذب در این زمینه داشتند و عملا فرصت حضور در دانشگاههای بزرگتر برای اینجانب فراهم نشد. آیا نگاه سطح بندی شده و از آن دردآورتر ارزش گذاری شده به مراکز کم برخوردار به عدالت نزدیک است؟! به عنوان مثال در همایش دانشگاه سبز که در دانشگاه اصفهان برگزار شد محل اسکان براساس سطحبندی دانشگاه ها مقرر شده بود که اینجانب به شخصه شاهد آن بودم.
۶- این قسمت را با طرح چند سوال آغاز می کنم:
-چرا دانشگاههای بزرگ که حتی ماموریت بین المللی شدن برای خود تعریف کرده اند و با وجود جامعیت و داشتن اساتید مجرب تر می توانند بر افزایش سطح کیفی دوره های تحصیلات تکمیلی خود متمرکز شوند، اقدام به جذب دانشجوی کارشناسی می کنند؟
– آیا بهتر نیست این دانشگاهها به حل معضلات و مشکلات ملی و منطقه ای بپردزاند و فرصت آموزش به دانشجویان دوره های کارشناسی را به مراکز و موسسات کوچکتر واگذار نمایند؟
در پایان مجددا از حضور ارزشمندتان تشکر و قدردانی نموده و امیدوارم با حمایت و توجه ویژه حضرتعالی شاهد پیشرفت روز افزون وضعیت علمی کشور باشیم…
